Sahib, 16-to miesięczny owczarek środkowoazjatycki został skazany na eutanazję ze względu na agresywność. Pies, mimo mlodego wieku, miał już 5-ro włascicieli, zaden nie potrafil znaleźć do niego dogi, ale i żaden specjalnie się nie starał. Sahib przebywa u szkoleniowca - specjalisty od psów agresywnych, który pracuje nad zachowaniem psa. Opis Sahiba po miesięcznym pobycie i obserwacji u szkoleniowca:

Sahib to pies o dużym temperamencie i charakterze typowym dla rasy.
Chętnie eksploruje nowe otoczenie, obiekty nie znane mu wcześniej wzbudzają dużą ciekawość z delikatną nutką niepewności. Po kilku dniach pies uznaje nowe podwórko za swoje terytorium, nastawiony jest na aktywna obronę terenu. Obca osoba nie wejdzie na teren psa bez obecności właściciela a i wtedy Sahib musi pozostawać pod stałą kontrolą. Reakcja na negatywne bodźce jest stanowcza i pewna. W sytuacji zagrożenia niemal natychmiast podejmuje działanie, ostrzeżeniem jest jedynie chwilowe zastygnięcie w bezruchu. Ostrzeżenia werbalne właściwie nie występują, pies warczy dopiero w momencie aktywnej reakcji na negatywny bodziec bądź zagrożenie. W kontakcie z opiekunem nie jest wylewny, lubi kontakt fizyczny ale się go nie domaga. Potrzebuje dużej dawki ruchu. Codzienne spacery poza posesję są właściwie obowiązkowe.
Podstawowe komendy zna, chętnie je wykonuje za pochwalę werbalną i kontaktową. Opanował również chodzenie przy nodze na luźnej smyczy, pracujemy jeszcze nad odwołaniem - jak się zawacha to trzeba komendę powtórzyć dość ostro. Nieco wolniej idzie nauka chodzenia przy nodze bez smyczy ale powoli zaczynamy osiągać zadowalające efekty. Jedynym problemem jest obrona zasobów, głownie jedzenia. Początkowo gwałtowną reakcję wywoływało nawet podawanie jedzenia z ręki. Pies brał jedzenie wysyłając przy tym całą gamę sygnałów ostrzegawczych. Efekty codziennej pracy z psem w tym zakresie na chwile obecna są dość marne. Doszliśmy do etapu, w którym pies pobiera pokarm z ręki opiekuna bez napięcia i gotowości ataku. Zaczynamy powoli pracować nad jedzeniem z miski, którą trzyma opiekun, pies jest spięty i każdy nieuważny ruch ze strony człowieka wywołuje aktywny odruch obrony zasobów. Nieufny w stosunku do obcych, trzeba długo pracować nad zbudowaniem odpowiednich więzi emocjonalnych z nowym opiekunem. Sahib potrzebuje właściciela stanowczego, konsekwentnego, mającego wcześniejsze doświadczenie z CAO. Nie polecany do domu z dziećmi i innymi zwierzętami. W odpowiednich rękach może zamieszkać z nie dominującą suką. Przy odpowiednim prowadzeniu i kontynuacji pracy w zakresie zmniejszenia reakcji obronnych podczas pobierania pokarmu Sahib będzie rewelacyjnym przedstawicielem rasy, doskonałym obrońcą i stróżem."